மிருக மனதுக்குள் ஈரம்..!
ஒரு ஊரில் நடுத்தர குடும்பத்தை சேர்ந்த சேகர் என்பவர் தனது ஆடு மாடுகளுடன் ஆசையாக ஒரு புலிக்குட்டியையும் வளர்த்து வந்தார். அந்த புலிக்குட்டியும் சாதாரணமாக அந்த ஆடு, மாடுகளுடனும் அதன் குட்டிகளுடனும் விளையாடி கொண்டிருக்கும்.
அந்த புலிக்குட்டிக்கு அந்த ஆடு மற்றும் குட்டிகளின் மேல் மாமிச ஆசை வராமல் இருக்க அதனை ஒன்றாகவே வளர்த்தார். புலிக்குட்டியும் அவ்வாறே எந்த எண்ணமும் இல்லாமல் ஆடு, மாடுகளுடன் விளையாடி வந்தது.
ஒரு நாள் அந்த புலிக்குட்டிக்கு மாமிச ஆசை வந்துவிட்டது. அதனால், தன் முதலாளியிடம் சென்று கேட்டது. அதைக்கேட்டதும் சேகர், ஒரு ஆட்டுக்குட்டியை மட்டும் ஒரு தனி குடிலில் வைத்து வளர்த்து வந்தார்.
பின் புலிக்குட்டியிடம் சென்று, என்றாவது ஒரு நாள் உனக்கு மாமிச ஆசை தலைக்கேறும் போது இந்த குடிலின் கதவை உடைத்துவிட்டு அந்த ஆட்டுக்குட்டியை தின்றுவிடு என்றார். புலிக்குட்டியும் சரி என்று ஒப்புக்கொண்டது.
நாட்கள் சென்றன. ஒரு நாள் சேகர் வெளியூர் சென்ற நேரத்தில் அந்த புலிக்குட்டிக்கு மாமிச ஆசை தலைக்கேறியது. உடனே புலிக்குட்டிக்கு முதலாளி கூறியது நினைவுக்கு வந்தது. அந்த குடிலின் கதவை உடைத்து உள்ளே இருந்த ஆட்டுக்குட்டியை (இருள் சூழ்ந்த அறையில் சாப்பிட்டு பழக்கமில்லாமல்) வெளியே இழுத்து வந்தது.
அப்படி வந்த புலிக்குட்டிக்கு வெளியே துள்ளி விளையாடித் திரிந்த ஆட்டுக்குட்டியைப் பார்த்ததும், சந்தேகத்தில் தலை சுற்றியது. இரண்டு குட்டிகளும் ஒரே மாதிரி தோற்றத்தில் இருந்ததால் என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் திகைத்து நின்றது.
உடனே புலிக்குட்டியின் மனதில் ஒரு சிந்தனை தோன்றியது. நாம் ஒன்றாக விளையாடி இருக்கிறோம் எனவே அவ்விரண்டையும் நுகர்ந்து பார்த்தால் வித்தியாசம் கண்டுகொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்தது. அதனால், வெளியே இழுத்து வந்த ஆட்டுக்குட்டியை நுகர்ந்து பார்த்தது. அது அந்த புலிக்குட்டிக்கு பழகிய வாசமாக தெரிந்தது.
அதனால், அந்த ஆட்டுக்குட்டியை தன் பிடியில் இருந்து விட்டுவிட்டு வீட்டு வாயில் அருகே வந்து, அங்கும் இங்குமாய் புலிக்குட்டி உலாவிக் கொண்டிருந்தது. தன் முதலாளி எப்பொழுது வருவார் என்று எதிர்பார்த்திருந்தது.
நீண்ட நேரம் கழித்து சேகர் வந்தார். அவர் வந்ததும் அவரிடம், இரண்டு ஆட்டுக்குட்டிகளுமே ஒரே நிறம் மற்றும் ஒரே மாதிரியான வாசமாக இருக்கிறது. அதனால் நான் குழப்பத்தில் அவைகளை விட்டுவிட்டேன். இதற்கு என்ன காரணம் என்று தன் முதலாளியிடம் புலிக்குட்டி கேட்டது.
அதற்கு சேகர் புலிக்குட்டியிடம், ஒரே ஆட்டின் இரண்டு குட்டிகளை வித்தியாசம் தெரியாமல் இயற்கை வண்ணம் தீட்டி, வாரம் ஒரு ஆட்டுக்குட்டி உள்ளே, இன்னொரு ஆட்டுக்குட்டி வெளியே, அடுத்த வாரம் அப்படியே இடம் மாற்றி வைத்து உன்னிடம் பழக விட்டேன் என்று கூறினார்.
அதனாலேயே உனக்கு இரண்டும் ஒரே நிறம் மற்றும் வாசமாக தோன்றியதாக கூறினார். 'புலிக்குட்டியின் மிருகத்தனமான மாமிச ஆசைக்கு முன்னால் பழகிய பாசம் வென்றுவிட்டதாக அவர் கூறினார்".
நீதி :
மனிதனின் மனமும் அப்படித்தான். நாம் பழகியவர்களிடம் ஒரு விதமாகவும், புதிய நபர்களை கண்டால் ஒருவிதமாகவும் நடந்துகொள்கிறோம். அதுபோல் இல்லாமல், அனைவரையும் சமமாக எண்ணி பழக வேண்டும்.
🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳
🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳