The Tree and the Travellers
Once, there was a huge tree with innumerable branches right in the middle of a dry land. The tree gave rest and shelter to hundreds and thousands of travellers.
One day, two travellers reached the tree after a long time of walking. Their destination was one of the towns nearby. It was a hot and sunny day. They slept for a while, enjoying the cool shade and the soft breeze.
After a while, one of the travellers got hungry. They had no food with them. The hungry traveller looked up at the tree, to see if there was any fruit. Finding none, he began to curse the tree, "Oh, this is just a useless tree and it has nothing to feed us, not even a fruit or even nuts! this tree is of no use!." The other traveller comforted him. However, the hungry man continuing cursed the tree.
The tree, which could not tolerate the cursing words of the traveller, said in a strong voice, "You can′t be so ungrateful to me. Just think of your condition when you reached here in the hot and dry sun! I offered you a cool and comfortable place to rest and sleep with a soothing breeze. If I was not here, you would have died now! I saved your life from the hot sun, but you humiliate me!" The traveller realized his mistake and apologized to the tree.
Moral of the story :
Think before you speak.
ஒருமுறை, வறண்ட நிலத்தின் நடுவில் எண்ணற்ற கிளைகளுடன் ஒரு பெரிய மரம் இருந்தது. இந்த மரம் நூற்றுக்கணக்கான மற்றும் ஆயிரக்கணக்கான பயணிகளுக்கு ஓய்வு மற்றும் தங்குமிடம் அளித்தது.
ஒரு நாள், நீண்ட நேரம் நடந்த பிறகு இரண்டு பயணிகள் அந்த மரத்தை சென்று அடைந்தனர். அவர்களின் இலக்கு அருகிலுள்ள நகரங்களில் ஒன்றாகும். அன்று அது ஒரு சூடான மற்றும் வெப்பமான நாளாக இருந்தது. குளிர்ந்த நிழலையும் மென்மையான தென்றலையும் அனுபவித்தபடி, அவர்கள் சிறிது நேரம் தூங்கினர்.
சிறிது நேரம் கழித்து, பயணிகளில் ஒருவர் பசி அடைந்தார். அவர்களிடம் உணவு இல்லை. பசித்த பயணி மரத்தை நோக்கி, ஏதாவது பழம் இருக்கிறதா என்று பார்த்தார். மரத்தில் சாப்பிட எதுவும் இல்லை என்றபோது 'ஓ, இது ஒரு பயனற்ற மரம், அவற்றிடம் எங்களுக்கு உணவளிக்க ஒரு பழம் அல்லது கொட்டைகள் கூட இல்லை! இந்த மரம் பயனற்றது!" என்று அவர் அந்த மரத்தை சபிக்கத் தொடங்கினார்.
மற்ற பயணி அவருக்கு ஆறுதல் கூறினார். இருப்பினும், பசியுள்ளவர் தொடர்ந்து மரத்தை சபித்தார். பயணியின் சபிக்கும் வார்த்தைகளை பொறுத்துக் கொள்ள முடியாத அந்த மரம் வலுவான குரலில் 'நீ எனக்கு இவ்வளவு நன்றிக் கெட்டவனாக இருக்க கூடாது. நீ சூடான மற்றும் வெப்பமான வெயிலில் இங்கே வந்த உன்னுடய நிலையை நினைத்துப் பார்! ஒரு மென்மையான காற்றுடன் ஓய்வெடுக்கவும் தூங்கவும் ஒரு குளிர்ச்சியான மற்றும் சுகமான இடத்தை நான் உனக்கு வழங்கினேன். நான் இங்கே இல்லாதிருந்தால், நீ இப்போது இறந்திருப்பாய்! வெப்பமான வெயிலிலிருந்து நான் உன் உயிரைக் காப்பாற்றினேன், ஆனால் நீ என்னை அவமானப் படுத்துகிறாய்!" என்று கூறியது. பயணி தனது தவறை உணர்ந்து மரத்திடம் மன்னிப்பு கேட்டார்.
கதையின் கருத்து :
யோசித்துப் பேசுங்கள்.
